Kategoria: Bez kategorii

2 kwietnia zakończył się 14. interdyscyplinarny festiwal wielkopostny Nowe Epifanie organizowany przez Centrum Myśli Jana Pawła II, instytucję kultury m.st. Warszawy. W tegorocznej edycji, zaproszeni do projektu artyści wzięli na warsztat otwierający szeroką przestrzeń interpretacyjną temat otchłani. Przez 40 dni, od Środy Popielcowej do Niedzieli Palmowej, widzowie uczestniczyli w spektaklach, koncertach, warsztatach oraz wydarzeniach kulinarnych. Odbyło się 21 wydarzeń, w projekty zaangażowanych było ponad 100 artystów. Z programem Festiwalu zapoznało się w tym roku ponad 2000 osób.

Na tegorocznej edycji Festiwalu pokazane zostały cztery premiery teatralne powstałe jako efekt Laboratorium Nowych Epifanii – warsztatu zorganizowanego latem we współpracy z teatrami w całej Polsce: Nowy Teatr, Teatr Powszechny w Warszawie, Teatr Polski w Poznaniu, Akademia Sztuk Teatralnych w Krakowie. Zaprezentowaliśmy również spektakl z Narodowego Starego Teatru w Krakowie pt. „Arianie” w reż. Beniamina Bukowskiego. Ponadto swoją wizję otchłani zaprezentowało nowe pokolenie reżyserek i reżyserów: Tomasz Fryzeł, Błażej Biegasiewicz, Pamela Leończyk, Wera Makowsx.

Adam Strug – stały gość Festiwalu Nowe Epifanie wykonał „Pieśni z otchłani”, Maria Erdman wraz ze Zbigniewem Pilchem zaprezentowali program „Testament”, a zespół Vox Imaginaria, specjalnie na zamówienie Festiwalu przygotował koncert muzyki schyłku średniowiecza „Deduto sey. Świat jako otchłań”. Program muzyczny uzupełniła potańcówka ostatkowa, do której zagrał polsko-białoruski zespół Hajda Banda / Гайда Банда.

W tym roku kurator wizualny Dawid Zalewski zaprosił widzów na instalację wizualną „Heretyczki”.

Program kulinarny Nowych Epifanii – warsztaty dobroczynne „Power Żur” został w tym roku poszerzony o przygotowane przez Monikę Kucię materiały związane z kulturą stołu, przepisy i inspiracje kulinarne – wszystko dostępne na stronie internetowej Festiwalu.

Program tegorocznej edycji uzupełniały wydarzenia towarzyszące realizowane w współpracy z Muzeum Pana Tadeusza przy Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Spotkania były transmitowane online na festiwalowych social mediach.

Beniamina Bukowskiego możecie znać z poprzednich edycji Festiwalu. W tegorocznej jest w roli reżysera spektaklu „Arianie”, który zaprosiliśmy na Nowe Epifanie z Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej.

Jest to ostatnia propozycja teatralna 14. edycji, która upływa pod hasłem „Otchłań przyzywa otchłań”

Spektakl w różnych kontekstach – lokalnym, historycznym i współczesnym – przygląda się fenomenowi jednego z najbardziej fascynujących ruchów religijnych, intelektualnych i społecznych, jakie działały na naszych ziemiach: wspólnocie Braci Polskich, zwanych przez oponentów arianami.

W związku z dużym zainteresowaniem przedstawieniem „Arianie” w programie Festiwalu pojawił się dodatkowy termin spektaklu: 2 kwietnia o godz. 15.30.

Bilety są już w sprzedaży.

Więcej informacji tutaj

Z radością informujemy, że w związku z dużym zainteresowaniem koncertem „Deduto Sey. Świat jako otchłań” w Muzeum Narodowym oraz ograniczoną liczbą miejsc w Galerii Sztuki Średniowiecznej, udało nam się zorganizować dodatkowy termin koncertu: 1 kwietnia o godz. 21.30.

Bilety są już w sprzedaży – link

Zapraszamy!

18 i 19 marca zapraszamy na premierowe spektakle „Tęsknicy” powstałej w ramach Laboratorium Nowych Epifanii.

– „Tęsknica” to tęsknota za utraconym domem, ale też ogólniej, za tym, co utracone. Sprawdzamy, czym jest pamięć i jak ona funkcjonuje. Badamy, czym w kontekście pamięci możemy stać się przyszłości i w ogóle, jak konstruujemy siebie. Za jakim wizerunkiem siebie tęsknimy, a co chcielibyśmy wymazać… – mówi Pamela Leończyk reżyserka spektaklu, który już w tym tygodniu ma premierę w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Tytuł spektaklu nawiązuje do dawnego określenia opisującego długotrwały stan tęsknoty i smutku oraz do nazwy słowiańskiego demona melancholii.

Główną inspiracją dla scenariusza była historia wsi Wigancice Żytawskie, która pod koniec lat dziewięćdziesiątych została zlikwidowana z powodu planów rozbudowy pobliskiej kopalni. Ostatecznie planów jednak nie zrealizowano, a po wielu latach do „wsi widma” regularnie powracają dawni mieszkańcy, by kultywować lokalne tradycje.

Spektakl opowiada o zawiłościach tożsamości, sile lokalnej wspólnoty i społecznym zaangażowaniu, ale także dotyka niezwykle aktualnego dziś problemu wysiedlenia, pozbawienia domu i niszczenia dziedzictwa.

Tekst i dramaturgia: Daria Sobik

Scenografia: Diana Lelonek

Muzyka: Magdalena Sowul

Reżyseria świateł: Piotr Pieczyński

Asystentka reżyserki: Anna Augustowska

Występują: Karolina Adamczyk, Natalia Lange, Artem Manuilov, Oskar Stoczyński

Uznaj w sobie otchłań.
Otchłań przyzywa otchłań. Hasło tegorocznej edycji, wyciągnięte z tłumaczenia psalmu, można jednak interpretować na wiele sposobów.

– Mnie najbardziej porusza ten aspekt pustki, którą musimy w jakimś sensie odkryć w sobie i uznać. (…)Niekoniecznie trzeba jakoś kompulsywnie ją czymś zapełniać na siłę, tylko po prostu zobaczyć ją w sobie i uznać jako element naszej kondycji. Jak coś, co po prostu nas konstytuuje. To wydaje się dla nas jako społeczeństwa dużym wyzwaniem, bo…wypieramy pustkę – mówi Paweł Dobrowolski, dyrektor Festiwalu.

Drodzy Widzowie,

z żalem informujemy, że z powodu choroby osoby z zespołu spektaklu „Macocha” piątkowe przedstawienie zostaje odwołane. Przepraszamy.

Widzowie, którzy wykupili bilety online otrzymają z serwisu kicket.com wiadomość dotyczącą zwrotu pieniędzy.

Boicie się znaleźć w piekelnej bajce? Dla Was ją oswajamy ją wraz z Błażejem Biegasiewiczem, reżyserem spektaklu „Macocha”.

„Interesuje mnie temat macoch w kulturze. Otchłań podejmujemy wtedy najprościej. To znaczy macochy jako naturalna kontynuacja baśni… w piekle. Bo jeżeli zabijały, torturowały, były nikczemne (…), to musiały wylądować w piekle. Z drugiej strony, ta otchłań jest swoistym kodem kulturowym, który te macochy piętnuje” – mówi nam Błażej.

Skąd biorą się festiwalowe premiery teatralne Nowych Epifanii? Skąd „otchłań”?

 Odpowiedź znajdziecie w naszym materiale filmowym, w którym Maciej Omylak, zastępca dyrektora Festiwalu, wyjaśnia o co chodzi w tzw. laboratorium.

Paweł Mościcki, rozszyfrowuje (lub wręcz odwrotnie) dla nas hasło tegorocznej edycji… Czy poznamy wreszcie znaczenie otchłani?

„Interesuje mnie myślenie o niej w sposób niestandardowy. (…) Nie jako o czymś, co jest jednolitą, pożerają nas rzeczywistością – ponurą i mroczną – ale jako precyzyjnie zorganizowaną. Otchłań – pewna architektonika, którą można zbadać, odszukać tego, co ją wypełnia… albo nie”. Posłuchajcie tej dość zaskakującej wypowiedzi.

Paweł Mościcki – filozof, eseista i tłumacz, profesor w Instytucie Badań Literackich PAN. Interesuje się współczesną filozofią, różnymi dziedzinami sztuki (literatura, teatr, kino, sztuki wizualne), a także krytycznymi dyskursami politycznymi. Prowadzi też bloga: www.pawelmoscicki.net

O otchłani mówi Mira Marcinów – pisarka, filozofka, doktor w zakresie psychologii, która gościła już po raz drugi na letnim Laboratorium Nowych Epifanii. Warsztaty te dały początek naszym festiwalowym premierom teatralnym, które aktualnie możecie zobaczyć w programie tegorocznej 14. edycji.

„Bardzo się cieszę z tego hasła, bo miałam taki pomysł od razu, że pójdę w stronę psychologii, czyli czegoś, na czym naprawdę się znam – w stronę takiego doświadczenia otchłani jako melancholii, depresji. Chwyciłam za Ciemność widomą Styrona. Biorąc pod uwagę specyfikę festiwalu, sięgnęliśmy też do św. Tomasza z Akwinu i św. Augustyna, ale jednocześnie starałam się pozostać bardzo blisko doświadczenia ludzkiego. Cieszę się, bo jest to dla mnie hasło nie tylko teoretyczne, ale z którym obcuję, jeśli chodzi o pracę performerska czy prozatorską” – mówiła Mira Marcinów.

Tradycyjnie już w tłusty czwartek odbyła się konferencja prasowa 14. edycji Festiwalu Nowe Epifanie.

Jakie wydarzenia czekają nas w tym roku?

Jakie mamy dla Was nowości?

Czego się nie spodziewacie, a znajdziecie w tegorocznych propozycjach?

Wszystkie odpowiedzi na te i inne pytanie znajdziecie na specjalnie stworzonym dla Was nagraniu.

A mówią do Was dyrektorzy: Paweł Dobrowolski, Maciej Omylak, Michał Senk, kuratorzy: Monika Kucia, Łukasz Kozak, Dawid Zalesky, eksperci oraz artyści.

Udanej projekcji (przy pączku – albo dwóch)!

Wideo: Tomasz Tański

Zapraszamy do naszego „okienka eksperckiego” – rozmów podczas Laboratorium Nowych Epifanii, czyli letnich warsztatów, w trakcie których nasi twórcy teatralni mierzyli się po raz pierwszy z tematem „OTCHŁANI”.

Każdy lipcowy wieczór poświęcaliśmy z artystami na improwizacje, inspirowane nierzadko tekstami kultury omawianymi podczas wykładów.

„Widzę, że kwestie melancholii, nostalgii, problemy psychologiczne, a nawet i ten kolor żółty jako kolor szaleństwa, analiza marzeń sennych pojawiają się. Mam wrażenie, że jakieś ziarno zostało zasiane. Otchłań daje nam dużo przestrzeni” – mówi Mira Marcinów, psycholożka, filozofka i pisarka, już po raz drugi goszcząca na naszych warsztatach.

Wynikiem warsztatów są premiery teatralne, które zobaczycie na naszym Festiwalu, są to m.in.:

24, 25 i 26/02 „Goście Wieczerzy Pańskiej”, reż. Tomasz Fryzeł

9 i 10/03 „Macocha”, reż. Błażej Biegasiewicz

18 i 19/03 „Tęsknica”, reż. Pamela Leończyk

 24 i 25/03 „Inferno”, reż. Wera Makowskx

Festiwalowo-filmowo, czyli wraz z naszymi ekspertami Laboratorium już w lecie odkrywaliśmy kolejne znaczenia motywu przewodniego tegorocznej edycji. Rozpoczynamy nasz cykl wywiadów, oczywiście od teologii, a skoro tak, to głos oddajemy dr. Sebastianowi Dudzie.

Chrześcijaństwo przez wieki sytuowało otchłań na krawędzi piekła – jako miejsce, które do końca piekłem nie jest, ale pozostaje pod jego wpływem. Wyrzuca nas z ram, kierując w przestrzeń przejściową, niedookreśloną, stanowiącą dla nas wyzwanie, nierzadko ściąga na dno…

Centrum Myśli Jana Pawła II, instytucja kultury m.st. Warszawy, od czternastu lat organizuje Festiwal Nowe Epifanie. Mottem tegorocznego Festiwalu jest biblijny cytat z Psalmu XLI w tłumaczeniu Wiktora Gomulickiego: „Otchłań przyzywa otchłań — więc nawałnicą wściekłą / Na moje serce spadło udręczeń całe piekło”.

Projekt artystyczny „Heretyczki”, przygotowywany przez Dawida Zalesky’ego, a składający się z wystawy-instalacji oraz performansu, stanowi tylko część programu Festiwalu. Publiczność będzie obserwatorem wydarzenia artystycznego – podobnie jak w inscenizacji „Dziadów” Adama Mickiewicza, kiedy w drugiej części następuje scena wywoływania duchów. Podczas wydarzenia nie będą odbywały się obrzędy okultystyczne. Format wydarzenia jest zabiegiem artystycznym.

Podczas wydarzenia przywołane zostaną różne postaci z historii, których poglądy, objawienia czy nauczanie zostały na różnych etapach odrzucone przez Kościół. Wśród postaci pojawi się św. Faustyna Kowalska – w jej wypadku Święte Oficjum zdecydowało 6 marca 1959 roku o zakazie rozpowszechniania obrazów i pism propagujących nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego (Acta Apostolicae Sedis, s. 271). Zakaz został cofnięty 15 kwietnia 1978 roku, od 2000 roku Faustyna Kowalska jest świętą Kościoła katolickiego.

Do artystów współpracujących z Festiwalem podchodzimy z zaufaniem, z jednej strony pozostawiając im swobodę artystycznej ekspresji, z drugiej towarzysząc im w procesie artystycznym od wypracowanej podczas warsztatów koncepcji do realizacji podczas premiery.

Granice wolności artystycznej dla instytucji kultury, jaką jest Centrum Myśli Jana Pawła II, jest ważnym i stale obecnym tematem. Misją Centrum jest wspieranie umiejętności samodzielnego i krytycznego myślenia, dawanie okazji do poznania innych niż własne poglądów i punktów widzenia oraz doceniania różnorodności, a także inicjowanie głębokiej dyskusji o wartościach moralnych i ich realizacji w życiu współczesnego człowieka.

Czy jest jakaś wartość w krytycznym spojrzeniu na postaci takie jak Helena Bławatska? Wierzymy, że warto dyskutować i przyglądać się różnym zjawiskom. Z podobnego założenia musiał wychodzić Mieczysław Kotlarczyk – założyciel Teatru Rapsodycznego, w którym Karol Wojtyła był aktorem. Przyjaciel przyszłego papieża, jak wiemy ze źródeł, studiował myśl teozoficzną.

Publiczność festiwalowa to osoby o zróżnicowanej wrażliwości i odmiennych gustach, co również staramy się uszanować, proponując różnorodny program.

Festiwal Nowe Epifanie jest przestrzenią stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi. Tegoroczny motyw przewodni „otchłani” wyrzuca nas ze zwyczajnych ram, kierując w przestrzeń przejściową, niedookreśloną, stanowiącą dla nas wyzwanie. Chrześcijańska opowieść o otchłani przez wieki dobitnie konfrontowała artystów ze śmiercią, z utratą, opuszczeniem, głęboką niepewnością i lękiem egzystencjalnym. Jednak wiele z tych doświadczeń straciliśmy z pola widzenia, oddaliliśmy je od siebie w sposób głęboko nieuświadomiony. Podejmując ten temat w ramach Festiwalu, chcemy im się przyjrzeć.

Serdecznie zapraszamy na Festiwal Nowe Epifanie!

Michał Senk, Dyrektor Centrum Myśli Jana Pawła II

Paweł Dobrowolski, Dyrektor Festiwalu Nowe Epifanie

„Heretyczki / Performatywny seans spirytystyczny” jest wydarzeniem artystycznym, które przygląda się zjawisku herezji. 

Scenariusz wydarzenia nie przewiduje realizacji działań okultystycznych, wywoływania duchów, odwoływania się do zjawisk paranormalnych itp. Intencją twórców i twórczyń nie jest promowanie treści, postaw czy poglądów którejkolwiek z osób cytowanych w ramach performansu. 

Wyrażenie iż performerka „podejmie próbę nawiązania kontaktu z głosami zmarłych”, pojawiające się w materiałach promocyjnych, zostało użyte w sposób metaforyczny, o czym wolimy poinformować, żeby uniknąć niepotrzebnego niepokoju u osób, które to gorszy oraz rozczarowania u osób oczekujących prawdziwego seansu spirytystycznego. Takie działania nie będą mieć miejsca. 

Program Festiwalu Nowe Epifanie został już ogłoszony! Możecie się z nim zapoznać na naszej stronie internetowej www.noweepifanie.pl/program.

Festiwal rozpocznie się 22 lutego i potrwa do 2 kwietnia. W programie: premiery teatralne, pokazy gościnne, wystawa, potańcówka, koncerty muzyki dawnej oraz kulinaria. Otchłań przyzywa otchłań — więc nawałnicą wściekłą, na moje serce spadło udręczeń całe piekło – to słowa Psalmu XLI w tłumaczeniu Wiktora Gomulickiego. Wiele osób w dzisiejszych, niełatwych czasach może się podpisać pod tymi wersami. Intencją psalmisty jest jednak opowieść o przejściu przez otchłań jako doświadczeniu ubogacającym. 14. edycję Festiwalu Nowe Epifanie chcemy poświęcić właśnie pojęciu otchłani.

Bilety na wszystkie wydarzenia można kupić przez naszą stronę internetową, przez portal kicket.com oraz w kasach wybranych teatrów.

Podobnie jak w zeszłym roku będziemy wysyłać Wam newsletterowe zapowiedzi nadchodzących wydarzeń. Zapraszamy też do śledzenia naszych social mediów: Facebook, Instagram.

Do zobaczenia już wkrótce!